Description
Το Σώμα του Έγινε Σκιά είναι μια σύγχρονη νουβέλα.
ΑΥΤΟΣ, ένας χορευτής, στο τέλος της καριέρας του, διαπιστώνει ότι δεν έχει νόημα η ζωή του χωρίς την δυνατότητα να ασκήσει την τέχνη του.
ΑΥΤΗ, η γυναίκα του, προσπαθεί να τον πιέσει ότι αξίζει να ζήσει τη ζωή του ακόμα και μετά το τέλος μιας πετυχημένης καριέρας, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να τον ξανακερδίσει, να την ξαναγαπήσει.
Κριτική/παρουσίαση του βιβλίου “Το Σώμα του Έγινε Σκιά”
Ο τελευταίος χορός. Δίχως αμφιβολία δεν σου αφήνει και πολλά περιθώρια για να σκεφτείς κάτι άλλο. Από τις πρώτες κιόλας του σελίδες, η σε κάμποσα σημεία ποιητική νουβέλα της Ξηρογιάννη σου δημιουργεί άμεσα μια προδιάθεση πως μόνο ευχάριστο δεν πρόκειται να είναι το περιεχόμενο της. Δύο άνθρωποι. Ένας κοινός προορισμός. Δύο κόσμοι. Μία κατάληξη.
Καλά ριζωμένοι σε μια καθημερινότητα που αρνείται πλέον να τους προσφέρει απλόχερα αυτό που μετά βδελυγμίας αναζητούν. Εγκλωβισμένοι σε μια απόγνωση που φαίνεται μη αναστρέψιμη. Η γυναίκα με την αέναη αγάπη της προς τον σύζυγο. Και αυτός με το αρρωστημένο του πάθος για το χορό. Τι γίνεται λοιπόν όταν αυτά πάψουν να φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα; Μάλλον τη σύγκρουση των δύο αυτών κόσμων. Τον καλλιτέχνη σύζυγο να αντιλαμβάνεται με το πέρασμα του χρόνου ότι δε μπορεί πλέον να χορεύει. Ότι κοντοζυγώνει η στιγμή να απαρνηθεί χωρίς τη δική του θέληση το μοναδικό πράγμα που φαίνεται ότι τον κρατάει ζωντανό. Τον χορό. Δεν καταφέρνει να τον κρατά ζωντανό ούτε η μονάκριβη κόρη του που αρχίζει να ξεδιπλώνει δειλά δειλά και συνάμα να ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα της, υπό τις δικές του σαφώς χρήσιμες οδηγίες.
Και στην αντίπερα όχθη, το θηλυκό, που με την αμέριστη αγάπη και τον ανιδιοτελή έρωτα για τον άντρα της μοιάζει με δεκανίκι έτοιμο να δώσει στήριξη στο σύντροφό της που είναι ένα βήμα πριν τη κατάρρευση. ‘Ένα μόλις βήμα πριν γίνει σκιά. Μια σύζυγος που δε κρατούσε τίποτα γι΄ αυτήν. Που μοναδική της ικανοποίηση είναι να βλέπει ευτυχισμένο τον άντρα της. Και ας της άρεσε να γράφει. Και ας ήξερε πως ότι έγραφε δε υπήρχε ποτέ η πιθανότητα νo τα δει να εκδίδεται. Σε αυτό όμως το σημείο τίθεται και το μεγάλο ερώτημα, ο μεγάλος προβληματισμός που γεννά ο συζυγικός βίος των δύο πρωταγωνιστών. Ποιά είναι τελικά στο φινάλε η πραγματικότητα;
Η αίσθηση της συζύγου που με την αγάπη, τον έρωτα, τη κατανόηση, την ειλικρινή στήριξη στον σύντροφό της να πλάθεται μέσα της η εικόνα πως δίνει την απαιτούμενη ώθηση στον άντρα της να συνεχίσει να δημιουργεί, μένοντας και η ίδια ικανοποιημένη, νομίζοντας πως έχει φέρει εις πέρας τον αντικειμενικό της σκοπό που δεν είναι άλλος από έναν ευτυχισμένο και χαρούμενο σύζυγο ή η εμμονή με το χορό του συζύγου που λαμβάνει ως ικανοποίηση την αμέριστη στήριξη και παρότρυνση της συντρόφου του για το έργο του ισορροπώντας μεταξύ πάθους και συνήθειας;
Το αποτέλεσμα και για τις δύο πλευρές λυτρωτικό από τη στιγμή που δεις τα γεγονότα με μια πιο καθαρή ματιά!
Νίκος Μπίνος
από το site: vakxikon.gr
