Σ’ αυτά τα επιλεγμένα κείμενα, που εκτείνονται από τα 1905 έως τα 1938, και τα οποία παρέμεναν αμετάφραστα μέχρι σήμερα, μέσα από τη διερεύνηση διαφόρων μορφών ψυχοπαθολογίας, αναδεικνύεται η μείζονα φροϋδική αρχή της ψυχικής σύγκρουσης, όπως και της συμπεριφοράς του εγώ του ατόμου απέναντι τόσο στις απαιτήσεις των ενορμήσεων όσο και της εξωτερικής πραγματικότητας.
Αυτά τα έντεκα κείμενα του Freud, τα σχετικά με τη σεξουαλικότητα του ανθρώπου, τα οποία γράφτηκαν μεταξύ 1908 και 1931, ουσιαστικά αφορούν στη δομή
και λειτουργία του ψυχισμού ενός υποκειμένου το οποίο ζει, ερωτεύεται, παντρεύεται, δημιουργεί απογόνους, εργάζεται, αυτοκαταστρέφεται και καταστρέφει, μέσα
σ’ ένα συγκεκριμένο πολιτισμικό και κοινωνικό περιβάλλον και όπου η βασική πηγή ζωής του είναι οι σεξουαλικές του ενορμήσεις.
Πρόκειται για βασικά κείμενα της φροϋδικής γραμματείας τα οποία, μέχρι την παρούσα μεταφραστική προσπάθεια, παρέμεναν, δυστυχώς, αμετάφραστα στα ελληνικά.