Description
Η ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΜΙΑ… ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Π. ΜΩΡΟΣ
Εκδότης: Ανατολικός
Σελίδες: 390
17Χ24
ISBN: 978-618-5136-44-4
Ημερομηνία Έκδοσης: 2019
Λ.Τ.: 13.50 ευρώ
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ
Η γενετική ἀπό μιά… διαφορετική ὀπτική γωνία μέ κάποιες παρατηρήσεις, διαπιστώσεις, ἐπισημάνσεις, σκέψεις καί ἀπόψεις πάνω σέ κάποιες γενικότητες μέ μιά διαφορετική προσέγγιση καί ἐκλαΐκευση τῶν φαινοτυπικῶν χαρακτήρων ἀπό… ἰσοζύγιο καί… ἀνισοζύγιο γονιδίων καί τῆς συσχέτισής τους μέ τήν ἀνάλογη “μετα-μετάφραση”, χρησιμοποιώντας:
– α} τήν… πυροδότηση σέ… ξύπνημα τοῦ γονιδίου γιά μεταγραφή καί μετάφρασή του σέ κάποιο πολυπεπτίδιο
– β} τή… μετάφραση τῆς μετάφρασης τοῦ γονιδίου {“μετα-μετάφρασης”} ἀπό τό πολυπεπτίδιό του μέχρι τήν “ἔκφρασή” του στόν ὅποιο ἀντιληπτό φαινότυπο κατά τήν παραπέρα πορεία του.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε στη Ναύπακτο 29 Νοεμβρίου 1947. Ήταν ο μικρότερος από 4 αδέρφια. Έζησε στην Αθήνα στην περιοχή της Ζωγράφου σε μία μονοκατοικία όπου ήταν το πατρικό του. Είχε καταγωγή από ένα χωριό κοντά στα Καλάβρυτα, την Χόβολη.
Πάντα του άρεσε να ασχολείται με την ιστορία αυτού του τόπου και να διαβάζει για την ιστορία γενικότερα. Του άρεσε πάντα να διαβάζει και να μαθαίνει. Είχε μία μόνιμη δίψα για γνώση και μόρφωση. Από μικρός έλεγε ότι ήθελε να ασχοληθεί με τα λουλούδια και έτσι και έκανε.
Σπούδασε Γεωπόνος στην Αθήνα όπου και εργάστηκε πάνω σε αυτό λίγο αργότερα από μικρή ηλικία στον Δήμο Αθηνών. Είχε μία ιδιαίτερη αγάπη για τη φύση και φαίνεται και από το έργο του. Συνδύαζε πάντα την ρομαντική του πλευρά και αγάπη για τη φύση με την αγάπη του για την επιστήμη και τη γνώση.
Η ζωή του δεν ήταν μία εύκολη ζωή. Η εποχή που έκανε τη θητεία του στον στρατό σαν έφεδρος αξιωματικός της αεροπορίας ήταν αρκετά κρίσιμη για την Ελλάδα και είχε κάποιες δυσάρεστες και τραυματικές ιστορίες για να διηγηθεί. Πριν από τα 30 του χρόνια έχασε μέσα σε ένα χρόνο τον αγαπημένο του μεγαλύτερο αδερφό Θάνο, την μητέρα του και τον πατέρα του μαζί με διαφορά μόλις λίγων μηνών μεταξύ τους.
Αργότερα διαγνώστηκε με χρόνια κατάθλιψη, κάτι που τον ακολούθησε μέχρι το τέλος της ζωής του την 7η Απριλίου το 2019, όπου απεβίωσε στα 71 του χρόνια.
Παρ’ όλες τις δυστυχίες του όμως κατάφερε να κάνει οικογένεια και να μεγαλώσει με τις καλύτερες αξίες που μπορούσε 2 παιδιά και να σταθεί ως ένας πολύ καλός σύζυγος σε μία οικογένεια στην οποία έδειχνε πόσο μαχητής ήταν. Είχε πάντα μία καλή ιστορία να πει και δεν στεκόταν μόνο στα άσχημα, όσο κι αν του «μαύριζε» την σκέψη το άγχος και η κατάθλιψη, ήταν πάντα επικεντρωμένος στην ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο. Πάντα πρόσφερε ότι είχε στους γύρω του και το έκανε με τέτοια αγάπη που όσοι τον ήξεραν μόνο καλά έχουν να πουν για αυτόν.
Πίστευε στον σεβασμό και στην αλληλεγγύη και ως προς τους συνανθρώπους του και ως προς το περιβάλλον. Για αυτά πάλευε πάντα και αυτά μεταδίδει μέσω του έργου του. Ήταν επιστήμονας αλλά κυρίως ήταν Άνθρωπος και αυτό ήταν, είναι και θα είναι το μεγαλείο του.
